Bij één van de laatste voorbereidingen ging het fout. Helaas kan je bij KLM niet online inchecken met een baby of kind als je naar Zuid-Afrika vliegt. Je moet namelijk een officiële geboorte-akte van je kind kunnen laten zien of je mag niet mee. Dat document hadden we, maar daar sta je dan met kind en twee tickets voor middenstoelen om er echt niets anders meer beschikbaar was. Ook de stewardessen bij de gate konden niets voor ons betekenen. Op onze twee oefenvluchten naar Berlijn en Kopenhagen hadden we meer geluk en kregen we telkens van de KLM-stewardessen een extra stoel of een betere zitplaats in het vliegtuig. Hier geen speciale behandeling want er waren maar liefst 16 kinderen aan boord en elke stoel was verkocht. Tja, we hadden natuurlijk een stoel voor Janne kunnen boeken, maar omdat ze tot twee jaar op schoot mee mag en bijna gratis vliegt, spaar je dat ticket liever uit. Gelukkig zat er voor ons een lieve Amerikaanse dame die met haar drie kinderen reisden. We ruilden van plek en hadden we zomaar ineens twee stoelen aan het gangpad. Dus zo fout ging die voorbereiding niet.
Hoe entertain je een kind op een lange vlucht?
Op verschillende blogs had ik gelezen over de truc met nieuw speelgoed. Die gaat als volgt: je koopt bij HEMA of een andere winkel een aantal kleine speelgoedjes, vervolgens pak je die in en stop je die in je luiertas. Ik kocht een kleine puzzel, poppetjes die uit blokjes bestaan en een doosje met dominostenen. Wees niet te gulzig in het begin met het uitdelen van de cadeautjes. Hou de resterende vliegtijd goed in de gaten. Wij hadden ook nog enkele afleveringen van Bumba (die vreselijke clown) op de ipad gedownload. Die ging ook de luiertas in. Alle overgebleven ruimte in je tas stop je vol met eten en drinken. Ik had ook nog haar slaapzak en pyjama in de tas gestopt. Voorbereidingen klaar, hier gaan we. We zaten ver vooraan en alle kinderen zaten gespreid over het vliegtuig. Daar is vast over nagedacht door de luchtvaartmaatschappijen. Onze stewardessen waren erg aardig en Janne werd overladen met aandacht. De vlucht duurde 10,5 uur en ik ga niet zeggen dat het voorbij gevlogen is, maar het is ons goed meegevallen. Janne heeft weinig gehuild. Er was nog een jongetje van 18 maanden met wie ze af en toe ging spelen. De cadeautjes en Bumba deden hun werk en de mensen die aan het gangpad zaten, bleven ook erg aardig. Check! So far so good.
Bestemming bereikt! En hoe nu verder?
Na een nacht goed slapen in hotel Safari Club vlakbij de luchthaven hebben we de huurauto opgehaald. Het links rijden is even wennen, maar je rijdt van de luchthaven de snelweg op en je kan niet in de fout gaan. Ja, je wil de hele tijd met je rechterhand schakelen en zet je vaker je ruitenwissers aan, maar daar gebeuren geen ongelukken mee. Pas toen we de snelweg verlaten, moeten we beginnen opletten. De laatste 40 kilometers gaan over onverharde wegen. Telkens denken we dat we er zijn maar na de heuvel zien we enkel heuvels, graslanden en dezelfde rode weg. Uiteindelijk komen we aan bij de poort van Entabeni Game Reserve. Dit reservaat ligt in de provincie Limpopo bij Waterberg. Een ecosysteem dat op de lijst van Unesco staat. We hebben voor dit park gekozen omdat het een malariavrij gebied is. Janne slaapt nog steeds rustig door terwijl wij de laatste 4 kilometer tot aan de lodge over een hele slechte weg rijden. Het lijkt wel of we in de Serengeti zijn belandt. Na een paar honderd meter zien we de eerste zebra en nog iets verderop staat een giraffe midden op de weg. Ik denk dat we over die kilometers een uur hebben gedaan omwille van het wild maar ook omwille van de weg en onze auto die daar niet voor gemaakt is. Gelukkig checken ze nooit de onderkant van de auto bij het inleveren.
Ravineside lodge is prachtig gelegen tegen een klif. De huisjes staan iets verder weg en je hebt uitzicht op een mooie, beboste ravijn. Onze kamer is ruim en het kinderbedje staat klaar. Het is een ontzettend mooi park met verschillende dieren. Als je gelukt hebt, kan je hier zelfs de big five spotten. De game drives wisselen we af, want kinderen mogen pas vanaf 6 jaar mee. Ze hebben zelfs een nanny voor als je graag met z’n tweeën wil gaan. Drie nachten zijn we gebleven en we hebben ons vermaakt. Het personeel was ontzettend leuk met Janne. De dag van afscheid vertrekken we heel vroeg want de auto moet binnen zijn om 11.00u en we vliegen om 12.30u naar Port Elizabeth. Janne valt al snel in slaap en slaapt bijna de hele rit naar de luchthaven. Het inleveren van de auto duurt welgeteld 3 minuten en we zijn keurig op tijd om in te checken. We krijgen twee gangpad stoelen en zijn klaar voor de korte vlucht van anderhalf uur naar Port Elizabeth. Helaas had Janne er niet zo’n zin in. De laatste 20 minuten zet ze het op een huilen waar geen einde aan lijkt te komen. Of toch? De laatste 5 minuten in het vliegtuig valt ze eindelijk in slaap. Maar we hebben het gehaald: Port Elizabeth! Klaar voor deel twee van ons avontuur.
Wil je ook graag naar Zuid-Afrika of met (kleine) kinderen een verre reis maken, maar weet je niet hoe je er aan moet beginnen. Neem contact op met Reisbrigade en we helpen je graag verder.