Hoe te beginnen. Eerst en vooral: het gaat met ons persoonlijk goed. Wij & onze naasten zijn (nog) niet ziek en dat is toch het allerbelangrijkst. Soms in alle hectiek vergeet ik dat wel eens….
Maar wat een hectische tijden.
(laatste update 30 maart)
Het jaar 2020 begon zo goed. We hadden hele leuke gesprekken op de druk bezochte beurzen, we mochten veel reisvoorstellen uitwerken en we hadden zulke mooie plannen. Ook waren we heel blij toen nieuwe collega Jolanda begon: na maanden zoeken eindelijk de juiste persoon gevonden ter versterking van ons team. Maar toen kwamen de eerste berichten uit Wuhan naar Nederland en zo kwam langzaam het corona-virus ons leven binnen. Omdat er zoveel is gebeurd en de situatie elke dag weer anders is, houd ik (Kim) voor ons al een tijdje een soort dagboek bij, lees je mee?
Half februari
We horen steeds meer over corona, een virus in China. Het was eerst toch een soort ‘ver van mijn bed show’ omdat we geen China aanbieden en het echt alleen in China was. Maar als snel waren er gevallen in Vietnam en Thailand, en dat zijn nou net enkele van onze belangrijke bestemmingen. We hebben verschillende reizigers in Thailand, Vietnam en Cambodja, en via whatsapp staan we in nauw contact. Zij laten weten dat het goed met ze gaat! Iedereen is extra voorzichtig qua hygiëne en verder is het heerlijk rustig overal omdat er geen Chinese toeristen zijn. We ontvangen onder andere dit berichtje:
“We zijn net terug uit Vietnam. Een schitterende reis, prachtige hotels, alles prima geregeld qua vervoer!! Wij zijn jullie zeer dankbaar en gaan zeker nog met Secrets Escapes op reis! Qua coronavirus volgen de Vietnamezen enorm het nieuws. Je kan alles bezoeken maar toerisme lijdt er duidelijk onder. Op grote attracties zoals Ba Na Hills is normaal keiveel volk. Nu niets. Grens met China is gesloten en Chinezen zijn niet welkom en scholen zijn reeds 1 maand gesloten! Hotels waren ook minder bevolkt. Groetjes, Carine en Dirk”
Op kantoor merken we wel dat er minder vraag is naar reizen naar Azië. Gelukkig bieden we ook Afrika aan, en daar is alles nog rustig. Vooral Zuid-Afrika doet het erg goed!
1 maart
Corona komt nu aan in Europa en vooral In Italië barst het los. We volgen allemaal het nieuws.
3 maart
In Azië lijkt het de goede kant op te gaan. Terwijl het aantal besmettingen wereldwijd oploopt, wordt op veel plaatsen in China het niveau van de noodtoestand naar beneden gebracht, het aantal nieuwe gevallen per dag wordt lager. Goed nieuws uit Vietnam: er waren 16 besmettingen bekend, dat aantal is sinds 2 weken niet gestegen, en op 25 februari zijn alle 16 personen genezen verklaard. En: de meeste Aziatische aandelenbeurzen zijn begin maart langzaam weer aan het opveren (na flinke verliezen in februari). We hebben vertrekkers naar Azië en het is fijn dat er daar zo weinig besmettingen zijn!
5 maart
Vietnam beslist dat iedereen met ingang van 9 maart een medische verklaring moet invullen bij aankomst, voor ze Vietnam binnen mogen. Dit mailen we door naar onze reizigers die aanstaande maandag en de volgende dagen vertrekken.
7 maart
Vroeg in de ochtend worden we gebeld door reizigers in Vietnam. Ze waren vertrokken naar de haven van Lan Ha baai, maar krijgen ter plekke te horen dat de boot niet gaat varen. De reizigers moeten terug naar Hanoi. Snel een aantal telefoontjes plegen zodat er een kamer voor ze is wanneer ze weer in Hanoi aankomen. Omdat het weekend is, krijgen we niet duidelijk wat er nu precies aan de hand is.
9 maart
We krijgen bericht van onze contactpersoon in Vietnam: hij meldt dat er een nieuw persoon met het coronavirus is ontdekt, dit is nummer 17 in Vietnam. Nog steeds een super laag getal, maar Vietnam dacht dat ze er helemaal vanaf waren, ze hadden al 3 weken geen nieuwe patiënten. Omdat deze persoon ziek uit Europa kwam en waarschijnlijk meer mensen heeft besmet op de vlucht, kantelt alles. De regering beslist om alle plekken waar deze mensen zijn geweest te sluiten. Nu komt alles in een stroomversnelling. De updates van onze lokale partners volgen zich op aan een razendsnel tempo.
De werktijdverkorting die ik vorige week had aangevraagd, is goedgekeurd en gaat per direct in. Linda en Jolanda gaan minder werken, maar er is eigenlijk juist zoveel werk te doen. Helaas zijn er geen geen inkomsten dus het is toch de beste beslissing.
“Nu komt alles in een stroomversnelling. De updates van onze lokale partners volgen zich op aan een razendsnel tempo”
10 maart
De Vietnamese regering sluit alle plaatsen in Vietnam waar de geïnfecteerde mensen zijn geweest. Dit zijn hotels, bezienswaardigheden in Hanoi en enkele cruiseboten. Hiervoor heeft Vietnam het leger, de politie en medische staf ingezet. De regering neemt serieuze en drastische maatregelen om de nieuwe besmettingen zo snel mogelijk onder controle te krijgen.
Dit heeft helaas ook gevolgen voor ons, want we hebben reizigers in Vietnam. Het was daar veilig, veiliger dan Europa, dacht iedereen. We schrijven een mail naar onze reizigers die onderweg zijn en proberen ze een update te geven van wat er gaande is.
11 maart
Vandaag de hele dag een gekkenhuis op kantoor. We zijn druk bezig met het in kaart brengen van de reizigers in Vietnam: waar zitten ze, wat kan wel en wat kan niet. Er wordt van alles omgeboekt, en we proberen iedereen zo goed mogelijk te helpen.
Tevens krijgen we vandaag het bericht dat Vietnam haar grenzen gaat sluiten voor alle Schengen landen. Het is een moeilijke dag. Gelukkig zijn er altijd mensen op wie je in moeilijke tijden kan rekenen. Ageeth en Puck komen helpen op kantoor en samen stellen we een brief op voor onze reizigers die nog zouden vertrekken in maart en april.
Om het drama helemaal compleet te maken, lezen we in het Parool dat een groep van 28 Nederlanders in quarantaine is geplaatst in een hotel in Hoi An. Een hele nare situatie.
12 maart
Deze ochtend worden we wakker met het bericht dat Trump opeens geen Europeanen meer zal binnenlaten in de Verenigde Staten. Wat gebeurt er allemaal?
In de ochtend bel ik een rondje in mijn netwerk met bevriende collega’s die ook reizen naar Vietnam aanbieden. Hoe zien zij het? Wat doen zij? De mail die we gisteren hebben gemaakt, sturen we vandaag de deur uit. In de brief leggen we de situatie uit, geven we aan dat nu reizen niet opportuun is en stellen we voor om de reis om te boeken.
’s Middags zitten we met z’n allen (ieder op zijn eigen beeldscherm) (want social distancing ;)) te kijken naar de toespraak van Rutte. Van heel weinig maatregelen naar heel veel maatregelen. We beseffen dat we in Nederland nu een uitzonderlijke tijd tegemoet gaan. Wat gaat er gebeuren? Moeten we zelf ook thuisblijven? Blijven de scholen open? Maar meteen na de toespraak gaan we weer druk aan de slag. We vinden het zo erg om mensen te berichten met het slechte nieuws, maar we kunnen niet anders.
13 maart
Het is niet voor niets vrijdag de dertiende zeker? World Travel Market Kaapstad heeft het besluit genomen om de beurs nu niet te laten doorgaan. Een wijs besluit maar ik had natuurlijk veel goesting in mijn studiereis naar Namibië en mijn jaarlijks bezoek aan Kaapstad. Ok, dan die ook maar uitstellen.
We krijgen veel telefoontjes en mails naar aanleiding van de mail die we gisteren gestuurd hebben. Sommige reizigers waren nog van plan om te gaan en die moeten we echt aanraden dat het toch echt niet mogelijk gaat zijn. Lastig, want deze mensen hebben afgeteld en heel erg uitgekeken naar hun vakantie.
Net voor we naar huis willen gaan, krijg ik een belletje van een collega: Cathay Pacific mag niet meer vanuit Hongkong naar Schiphol vliegen. Nederland heeft zonet een reisbeperking ingesteld voor vluchten uit China (inclusief Hong Kong), Iran, Zuid-Korea en Italië. Dan maar weer een berichtje naar huis dat het vanavond weer een latertje wordt: twee gezelschappen zouden normaal met Cathay naar huis vliegen.
“We hebben allemaal een laptop en zijn gewend op afstand te werken gelukkig”
14 maart
We bellen de reizigers en bespreken de opties. Daarna proberen we te bellen met onze consolidator, de organisatie die tickets print voor reisorganisaties. Hoe gaat dat op zo’n dag als vandaag? Na 45 minuten in de wacht wordt de verbinding verbroken. Wellicht een foutje. Opnieuw bellen en we bellen ook met Cathay. We staan met 2 telefoons tegelijkertijd in de wacht. We worden helemaal gek van de wachtmuziekjes. Het lukt ons na bijna een uur om Cathay te spreken, maar helaas weinig goed nieuws. Ja, de reizigers krijgen een vergoeding voor de gemiste terugvlucht maar een nieuwe vlucht moeten we zelf uitzoeken. Er zijn steeds minder airlines beschikbaar dus dat is nog niet eenvoudig.
Ondertussen lezen we de berichten over Marokko en misschien ook Spanje die de grenzen morgen sluiten. Bij elke blik in onze mailbox lezen we weer andere maatregelen. Het is moeilijk om het hoofd koel te houden. Waren de reizigers onderweg tot vandaag nog wel relaxed, nu krijgen we berichten dat ze echt graag naar huis willen en zelfs liever een dag eerder als het kan.
15 maart
Ik probeer opnieuw de consolidator te bellen om 8 uur in de ochtend op een zondag. En ja, het werkt! Ik regel een terugvlucht voor een gezelschap in Cambodja. Ze zijn blij! Daarna bel ik mensen die naar Zuid-Afrika zouden reizen aanstaande dinsdag. We beslissen samen dat het geen goed idee is om te vertrekken. Ze balen ontzettend want ze hadden hier zo naar uitgekeken. Ik stel een brief op waarin we alles zo duidelijk mogelijk proberen uit te leggen. Een goede vriendin is zo lief om de brief naar het Frans te vertalen zodat we onze Waalse reizigers ook goed kunnen inlichten.
Ik bel Linda, Jolanda en Mildred om te bespreken hoe we vanaf volgende week zullen werken. Mildred blijft verder thuis. Linda komt maandag nog een laatste keer op kantoor en Jolanda op dinsdag, we hebben allemaal een laptop en zijn gewend op afstand te werken gelukkig. De stagiaires gaan ook thuis aan de slag, en krijgen hierdoor meer tijd om aan hun afstudeerscriptie te werken!
Zondagavond kijk ik thuis aan de keukentafel naar de speech van president Ramaphosa van Zuid-Afrika. Nederlanders en Belgen worden nog niet geweerd en mogen het land nog in, maar de beslissing die ik met de reizigers nam voelt wel goed. Nooit gedacht dat we dit ooit als reisorganisatie zou zeggen, maar voorlopig blijven we allemaal beter even thuis.
“Sommige reizigers waren nog van plan om te gaan en die moeten we echt aanraden dat het toch echt niet mogelijk gaat zijn. Lastig.”
16 maart
Samen met Linda en Puck spreken we af hoe we alle omboekingen in werking gaan zetten. Met Linda maak ik een plan waarbij we rekening houden met de werktijdverkorting, onze kinderen die nu allemaal thuis zijn en de mannen die ook vanuit huis moeten werken.
‘s Avonds een toespraak van Rutte. Hij begint met mooie woorden: “Veel mensen zullen het gevoel herkennen dat we de laatste weken in een achtbaan zitten die steeds sneller lijkt te gaan rijden. Je vraagt je af: gebeurt dit echt?” Inderdaad herkenbaar: gebeurt dit echt? We hebben nog nooit eerder zoiets meegemaakt als de uitdaging waar we nu voor staan
Er is ook wat beter nieuws. De hotels in Vietnam begrijpen hoe ernstig de situatie is in Europa en zijn na het weekend een stuk flexibeler geworden. Wilden ze vóór het weekend niet dezelfde prijzen voor 2021 hanteren, nu overwegen ze dat wel. Helaas zijn er ook altijd een aantal die minder willen meewerken.
17 maart
Luchtvaartmaatschappijen annuleren tickets en natuurlijk vragen we refunds aan, maar doordat iedereen zo druk is, zal het nog een hele tijd duren alvorens we die zullen ontvangen. Ondertussen moeten we wel nieuwe tickets aankopen en dat drukt natuurlijk flink op onze liquiditeit en het geeft een heleboel administratieve rompslomp.
Gelukkig zijn we niet de enige reisorganisatie. ANVR en VvKR hadden vorige week al een brandbrief naar de minister gestuurd en vanavond is er een persconferentie met maatregelen. Die klinken veelbelovend.
“Ik word gewekt om iets voor 6 door een berichtje op mijn telefoon: berichtje van twee blije en opgeluchte reizigers. “We zijn geland! Yes!” Ik ben helemaal blij, weer twee reizigers thuis.”
18 maart
Ik word gewekt om iets voor 6 door een berichtje op mijn telefoon: berichtje van twee blije en opgeluchte reizigers. “We zijn geland! Yes!” Ik ben helemaal blij, weer twee reizigers thuis. Nog 6 reizigers te gaan. Rogier moet vandaag ook werken en ik blijf de ochtend bij de meisjes. Linda en Puck gaan ondertussen hard door en bewaken vandaag het fort vanuit de verschillende thuisfronten. De reizigers die in maart zouden vertrekken hebben nu bijna allemaal een nieuwe datum opgegeven en we zijn keihard aan het werk om alle reizen te verplaatsen. Het is nu fijn om verder vooruit te denken, en er vanuit te gaan dat het later allemaal weer beter wordt!
20 maart
Ik word om 4 uur wakker geappt door de agent in Vietnam. Reizigers die vandaag het vliegtuig van Da Nang naar Ho Chi Minh moeten nemen, staan op de luchthaven, maar de vlucht blijkt geannuleerd te zijn. Hoe kan dit? Ik heb gisteren nog de vlucht gecheckt en reizigers laten weten dat alles in orde is. Ik bel ze, maar ze zijn superrelaxed en hebben een latere vlucht kunnen nemen. Oef! Ik probeer nog even te slapen, maar het lukt niet. Gisteren had ik een zware dag. Twee moeilijke telefoongesprekken met reizigers gehad en die hakken er flink in. Toch probeer ik vol goede moed weer aan de slag te gaan.
“Ik word om 4 uur wakker geappt door de agent in Vietnam. Reizigers die vandaag het vliegtuig moeten nemen, staan op de luchthaven, maar de vlucht blijkt geannuleerd te zijn.”
21 maart
Onze reizigers in Zuid-Afrika zijn net klaar met de Tuinroute, ze vliegen vandaag naar Johannesburg. Normaal zouden ze morgen beginnen aan een groepsrondreis langs Krugerpark en de Panoramaroute, deze werd geannuleerd. We hebben de terugvlucht vervroegd en nu vliegen ze vandaag naar huis via een lange overstap in Londen. Helaas maar het is niet anders.
Onze andere reizigers in Vietnam hebben hun rondreis kunnen afmaken. Ze vliegen van Con Dao naar Ho Chi Minh en nemen daar de vlucht via Dubai naar Brussel. Een dag later sluit het eiland Con Dao. Net op tijd!
22 maart
Vandaag komen dus maar liefst 4 van onze 6 reizigers die nog op reis zijn weer thuis. We krijgen berichtjes dat ze onderweg zijn en alles voorspoedig verloopt. De champagne mag nog niet open, daar wachten we mee tot morgenochtend om 7 uur. Of toch niet?
We krijgen een telefoonoproep uit Vietnam: onze laatste 2 reizigers staan bij de incheckbalie van Thai Airways maar worden geweigerd aan boord. Blijkbaar heeft de regering van Thailand nieuwe, nog strengere maatregelen afgekondigd en die blijken ook van toepassing te zijn voor transit passagiers. Onze reizigers hebben een korte overstap van 2 uur in Bangkok, maar helaas ze mogen niet mee. Ze spreken een jongen die ‘s ochtends geweigerd was, hij vertelt dat ze naar het ziekenhuis moeten gaan voor een medische verklaring.
23 maart
Ze gaan naar het hospitaal en vier uur later hebben ze een medische verklaring. Maar helaas: bij het inchecken worden ze opnieuw geweigerd. Blijkbaar hebben ze ook een bloedtest nodig die zegt dat ze geen COVID19 hebben. Nu wordt het een echte catch22 want in Vietnam mogen gezonde mensen geen bloedtest ondergaan en Thailand komen ze niet in zonder.
Ik bel met de Belgische ambassade, met het ministerie van buitenlandse zaken, met Thai Airways en met nog veel meer instanties, maar niemand kan me verder helpen.
24 maart
Vandaag een nieuwe dag; vandaag blijkt dat Thai Airways per direct is gestopt met het vliegen van de route. Via-via vernemen we van een repatriëringsvlucht van Air France die op zondag vliegt. Ik neem snel een optie op de vlucht, maar om toch 100% zeker te zijn, gaan ze zelf ook langs bij het kantoor van Air France in Ho Chi Minh. Ja, Belgen mogen ook mee en ja, er zijn nog net 2 stoelen over.
25 maart
Vandaag komt dan het bericht dat de Thaise regering heeft besloten dat de strenge maatregelen niet meer geldig zijn voor transitpassagiers. Dit kan je nu toch echt niet menen! Ik vertel het nieuws aan de reizigers, maar er verandert niet echt iets want de vlucht van Ho Chi Minh naar Bangkok met Thai Airways gaat helemaal niet meer, dus hier hebben ze helaas niets aan.
28 maart
Als het goed is vliegen ze vannacht. Ik wens ze een goede vlucht en ga met een bang hartje slapen….
29 maart
Geen bericht ontvangen vannacht. Op Flightradar zie ik dat de vlucht vertrokken is. ‘s Avonds om 22.30 uur krijg ik het verlossende berichtje: “Alles goed verlopen, we zijn weer thuis”.
Het was hectisch maar: we hebben al onze reizigers terug! Hiermee sluiten we dit blog. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om een keer een kijkje in onze keuken te hebben.