Tevreden kunnen we terugkijken op het Verre Reizen Event in Den Haag. We hebben met veel mensen gesproken. Iedereen was positief over Reisbrigade en wenste me veel succes. Er hing een ontzettend leuke sfeer. Het smaakt naar meer!
Wat hebben we geleerd?
Dat een picknicktafel toch niet 1-2-3 in elkaar gezet is en het echte beursmateriaal wel. Veel standhouders kwamen even snel in een halfuurtje de stand in elkaar zetten. Gelukkig hadden wij geen haast, want wij hebben de beurs-opbouw-tijd volledig benut.
Verder hebben we gezien dat fotoboeken erg handig kunnen zijn want zo blijven mensen iets langer hangen. Wij hadden zelfgemaakte cake en die scoorde ook best goed en daar bleven mensen ook wel even voor hangen.
Dat het publiek zaterdag enorm gericht kwam. Zij wisten waar ze naartoe wilden en hadden alles goed voorbereid. Vietnam en Namibië zijn erg in trek voor volgend jaar. Canada ook trouwens, maar dit geheel terzijde. Het publiek van zondag kwam eerder inspiratie opdoen en had veel minder een idee waar ze naartoe wilden gaan.
Dat elke mens een andere redenen heeft om te reizen. Sommige mensen willen in een recordtempo het hele land zien, anderen willen vooral plekken zien waar niemand anders komt. Voor de ene kan het niet actief genoeg en bij de andere is twee uur wandelen wel meer dan genoeg. Dan is het toch weer wel tijd voor een terrasje. Er was zelfs iemand die graag al het werelderfgoed van Unesco wil zien. Ieder zijn eigen reden, maar het was leuk om te horen dat de meeste mensen openstaan voor een overnachting bij de lokale bevolking (homestay) en dat kunnen wij alleen maar prijzen.
Dat standhouders goed nadenken over de kleding die ze dragen. Ze zijn in te delen in drie categorieën. De eerste categorie hoeft niet lang na te denken want de organisatie heeft bedrijfskledij laten maken. Meestal een effen shirt met het logo in de linkerbovenhoek en op de achterkant. Lekker makkelijk en uniform! Categorie twee, waaronder wijzelf, haalt de zondagse kledij uit de kast. Eventueel nog met een naambordje opgespeld. De laatste categorie heeft zich speciaal uitgedost. Dit kan zijn in safarikledij wanneer ze reizen naar Afrika aanbieden. Of in pak wanneer ze diezelfde reizen aanbieden maar dan voor het hogere segment. In wandelkledij met een speciale riem om je fototoestel te bevestigen zodat je er exact hetzelfde uitziet als op de foto die je hebt laten maken om die riem te verkopen. In traditionele klederdracht van het land zodat de bezoeker onmiddellijk aan je ziet welk land je verkoopt. Dit blijkt vooral populair te zijn bij organisaties die het Midden-Oosten en Maghreb verkopen. Ben je gespecialiseerd in Zuid-Amerika? Dan blijkt een hoofddeksel echt niet te mogen ontbreken.
Hoe ging het met de picknicktafel?
Het is geen standaard beursmateriaal en het duurt even voor het in elkaar staat. Of zou dat aan onze technische ploeg van vader en zoon liggen? We hebben veel complimenten over de tafel gekregen en sommige mensen waren echt heel blij dat ze even konden gaan zitten. Ondertussen kon ik een praatje met ze maken. Zo heb ik een heel leuk gesprek gehad met mensen die naar Vietnam willen. Nu ga ik ze overtuigen door een interessant reisvoorstel om met Reisbrigade op reis te gaan. Verder was de tafel ook uitermate geschikt om, tijdens een borrel met de collega’s van de stand naast ons, de dag te evalueren.
Hoe gaat het nu verder met de tafel? Rogier is niet meer van plan om haar nog een keer mee te nemen en ziet haar nu wel mooi staan op ons dakterras. Ik heb stiekem nog plannen om haar mee te nemen naar de volgende beurs. Ja, ik heb de smaak te pakken. Welke beurs dat wordt daar zijn we nog niet uit. We twijfelen ontzettend tussen de Amsterdamse Vakantiebeurs voor Bijzondere Reizen en de grote vakantiebeurs in Utrecht. Wat zouden jullie doen?