In 1598 gingen Nederlandse zeelieden aan wal op een tropisch eiland in de Indische Oceaan. De kapitein noemde het naar de toenmalige baas van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, Maurits van Nassau. Je-weet-wel de zoon van Willem van Oranje.

De dappere dodo
Laten we nog even bij die Nederlanders blijven. Ze zien een gekke vogel lopen die niet kan vliegen en geen vijanden kent. Vluchten is niet z’n sterkste kant en hij is veel te schattig of te naïef om iemand aan te vallen. Ze noemen hem dodo, wellicht naar het Portugese woord ‘doudou’ dat dwaas of gek betekent. Er zijn zelfs verhalen die zeggen dat hij rechtstreeks de kookpotten van de hongerige zeelieden in waggelde. Honderd jaar later is de dodo uitgestorven. Is dit de schuld van deze zeelieden? Wellicht niet, want blijkbaar was die überschattige vogel niet te vreten. De dodo had als bijnaam Walgvogel, want het vlees was taai en smaakte smerig. Wie dan wel zorgde voor het uitsterven? Men verdenkt ook de ratten die aan boord van de schepen waren. De ratten stalen de eieren en bezegelden zo het lot van deze arme vogel. In het Vanillepark maar ook in het Natuurhistorisch museum in Port Louis leer je meer over deze dappere dodo die het tegenwoordig heel goed doet als souvenir.

De hemel is een kopie van Mauritius
Mark Twain zei ooit: “You gather the idea that Mauritius was made first and then heaven was copied after Mauritius”. Hopelijk heeft hij groot gelijk want Mauritius is een hele fijne plek om lekker lang te toeven. De stranden heb je hier in alle formaten en kleuren variërend tussen oranje, geel, wit, nog witter en spierwit. De zee is er ik-weet-niet-hoeveel-kleuren blauw. Doe er nog een paar palmbomen bij en het prentje is compleet. Oh wacht, een hangmat, een loungeset of een heerlijk bedje is misschien ook nog een goed idee. Als we dan toch bezig zijn, doe dan ook maar een cocktail. Op het eiland wordt heerlijke rum gemaakt dus dat komt mooi uit! Wedden dat je hier nooit meer weg wil, nu maar hopen dat die Mark Twain gelijkheeft.